"Τα τατουάζ της γιαγιάς" λένε πάντα την αλήθεια. Μια αλήθεια σκληρή που αποκαλύπτει την κρυφή και καλά κρυμμένη ιστορία εκατοντάδων Αρμενίων γυναικών κατά τη γενοκτονία του 1915. Πρόκειται για θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, εκ μέρους των Τούρκων και Κούρδων απαγωγέων τους, που στιγματίστηκαν για πάντα με τατουάζ σε χέρια, πρόσωπα και σώμα. Εξαναγκάστηκαν να γίνουν νύφες κι έζησαν νιώθοντας μιαρές κι ανεπιθύμητες τόσο από τους Τούρκους όσο κι από τις αρμενικές κοινότητες. Το μυστικό τους όχι μόνο δεν έπρεπε να μαθευτεί αλλά ούτε καν να συζητηθεί στις οικογένειες που δημιούργησαν παρά τη θέλησή τους. Γι αυτό και στις φωτογραφίες εικονίζονται με άδειο βλέμμα και σφιγμένα χείλη. Γι αυτό και η εύλογη απορία των εγγονιών που δε χάιδεψαν ΄΄γιαγιά, γιατί φοράς άσπρα γάντια;΄΄
Ας σημειωθεί ότι σύμφωνα με ανθρωπο-κοινωνιολογικές μελέτες ο βιασμός αμάχων ως πολεμική στρατηγική δεν πλήττει μόνο τη σωματική ακεραιότητα και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του θύματος αλλά μέσω του κοινωνικού στιγματισμού και του ψυχολογικού τραύματος στοιχειώνει και τις επόμενες γενιές. Έτσι ανάγεται σε ένα ακόμη αποτελεσματικό τρόπο εθνοκάθαρσης.
Περισσότερα για το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της αρμενικής καταγωγής Σουζάν Χαρνταλιάν στη συνέντευξή της στην Καθημερινή.
Γαλημιτάκη Σμαράγδη
