Πώς ξεκινάει άραγε ένα σχολικό
εξωδιδακτικό πρόγραμμα; Γιατί ένας καθηγητής αποφασίζει να διαθέσει χρόνο πέρα
από το διδακτικό του ωράριο για να πραγματοποιεί συναντήσεις με μαθητές και να
ετοιμάζει υλικό απαραίτητο γι αυτές; Μήπως θέλει να μεταβιβάσει τις γνώσεις του
για το συγκεκριμένο θέμα στους μαθητές του; Άραγε θέλει να τους διδάξει για
ζητήματα σοβαρά; Ή μήπως είναι και μια άλλη εσωτερική ανάγκη που τον οδηγεί σε
τέτοιες πρωτοβουλίες; Γιατί, αν και έχω τόσες πολλές υποχρεώσεις, επέλεξα να
μένω στο σχολείο επιπλέον ώρες και να είμαι μέλος στην κινηματογραφική ομάδα;
Οι λόγοι πολλοί αλλά ο σημαντικότερος είναι τα συναισθήματα που μοιράζομαι με
τα υπόλοιπα μέλη, με τις κ. Βλαμάκη και κ. Γαλημιτάκη και τους μαθητές μας.
Γιατί στη ζωή είναι σημαντικό να αποκτάμε ευχάριστες αναμνήσεις και να
γεμίζουμε το χρόνο μας δημιουργικά φροντίζοντας την ψυχή και το μυαλό μας.
Στη κινηματογραφική ομάδα μας ομάδα τα
καταφέραμε όλα αυτά. Είδαμε ταινίες που μας προβλημάτισαν για θέματα παγκόσμια,
την προσφυγιά, τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, τη δύναμη της επιστήμης, τον
πόλεμο, την παιδική εκμετάλευση και φτώχια. Είδαμε ταινίες γεμάτες τρυφερότητα
που μας συγκίνησαν, ταινίες μυστηρίου, ταινίες με γέλιο. Συζητήσαμε,
σχολιάσαμε, παρατηρήσαμε. Μάθαμε την ιστορία του κινηματογράφου, ακούσαμε όρους
νέους είδαμε τις πρώτες μικρές βωβές ταινίες.
Φάγαμε πατατάκια, ποπ κόρν, και ό,τι άλλο μπορούσαμε να φέρουμε κάθε Τετάρτη μεσημέρι στο σχολείο. Βγήκαμε κι
έξω από το σχολείο, πήγαμε σινεμά για να δούμε πολυβραβευμένη ταινία,
επισκεφθήκαμε το Μουσείο Κινηματογράφου στο Καστέλι και την Πινακοθήκη Χανίων
όπου είχε έκθεση με αφίσες παλιών ταινιών. Γράψαμε εντυπώσεις την ιστοσελίδα
του σχολείου, φτιάξαμε αφίσα για την Άνοιξη Καλλιτεχνικής Δημιουργίας 2017 και αρχείο ppt.
Ακόμη η Λέσχη μάς οδήγησε, εμάς τις
καθηγήτριες, σε σεμινάρια κινηματογράφου που είχαν σαν αποτέλεσμα μετά το τέλος
του διδακτικού έτους να γυρίσουμε μια ταινία μικρού μήκους με τη συνδρομή
σκηνοθέτη και σεναριογράφους και πρωταγωνιστές εμάς και μαθητές μας. Αξέχαστη
εμπειρία για όλους μας το κυριακάτικο γύρισμα. Ολοκληρώνοντας θα αναφέρω το σημείωμα που έγραψε στο ημερολόγιο της
ομάδας μια μαθήτρια της Γ΄ στο τέλος του προγράμματος: «Μαγικά είναι η
κατάλληλη λέξη να περιγράψω το πόσο όμορφα περάσαμε. Κάναμε ένα υπέροχο ταξίδι
στο χρόνο του κινηματογράφου. Γνώρισα νέα πράγματα που θα είναι επιπλέον γνώση
(σημαντική) στη ζωή μου. Τελευταία χρονιά για μένα και η Λέσχη την έκανε πιο
ενδιαφέρουσα».
Σπάρταλη Νίκη
