ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

CLOCK FOR BLOG

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΦΗΓΗΣΗΣ

Στο πλαίσιο της τρίτης ενότητας στη Νεοελληνική Γλώσσα Β’ Γυμνασίου “ΦΙΛΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ”, οι μαθητές και μαθήτριες των τμημάτων Β3 και Β4 άκουσαν προσεκτικά την ανάγνωση του πρώτου μέρους του παραμυθιού του Πάουλο Κοέλο «Παράδεισος και κόλαση». Τους δόθηκε ορισμένος χρόνος εντός τάξης να συνεχίσουν την ιστορία.  Αυτή η μαθησιακή διαδικασία τα  ευχαρίστησε. Κάθε συνέχεια ήταν μία διαφορετική έκφραση του εαυτού, των ιδεών και των συναισθημάτων τους. Μοναδικά δημιουργήματα. Από αυτό το πολύχρωμο μπουκέτο ιδεών προσφέρουμε προς ανάγνωση και σκέψη ορισμένα σπαράγματα. 

                        Το πρώτο μέρος του παραμυθιού 

    Ένας άνθρωπος, το άλογό του και το σκυλί του περπατούσαν σ ένα δρόμο. Καθώς περνούσαν δίπλα από ένα τεράστιο δέντρο, έπεσε ένας κεραυνός και όλοι έμειναν στον τόπο. Αλλά ο άνθρωπος δεν αντιλήφθηκε ότι είχε πια αφήσει τον κόσμο τούτο και συνέχισε να περπατάει με τα ζώα του. Μερικές φορές οι πεθαμένοι θέλουν χρόνο για να συνειδητοποιήσουν τη νέα τους κατάσταση...
Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς, ανηφορικός, ο ήλιος έκαιγε και αυτοί είχαν ιδρώσει και διψούσαν πολύ.
Σε μια στροφή διέκριναν μια μεγαλόπρεπη πύλη, καμωμένη ολόκληρη από μάρμαρο, που οδηγούσε σε μία πλατεία στρωμένη με χρυσάφι, που στο κέντρο της είχε μία πηγή από όπου ανάβλυζε κρυστάλλινο νερό.
Ο οδοιπόρος προχώρησε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο:
"Καλημέρα".
"Καλημέρα", απάντησε ο φύλακας.
"Ποιος είναι αυτός ο τόσο όμορφος τόπος;"
"Είναι ο παράδεισος".
"Ωραία που φτάσαμε στον παράδεισο, διψάμε πολύ".
"Μπορείτε να μπείτε, κύριε, και να πιείτε όσο θέλετε" και ο φύλακας έδειξε την πηγή.
"Το άλογο και το σκυλί μου διψάνε κι αυτά".
"Λυπάμαι πολύ" είπε ο φύλακας. "Εδώ δεν επιτρέπονται ζώα".

Ακολουθούν οι διάφορες και διαφορετικές συνέχειες της αφήγησης:

ΤΟ ΠΡΟΜΗΝΥΜΑ  από τη μαθήτρια  Αθηνά  Παπαγρηγοράκη
ΠΙΣΤΗ  από την Αγγελική Στρατάκη
ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ  από τη Λυδία Ξενάκη
ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΑΘΟΥ  από τον Παναγιώτη Νησιώτη
ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ από τη Βαλεντίνα Μπουζουνιεράκη

Δήμητρα Λυμπέρη, φιλόλογος