Καθηλωτικό τεχνολογικό επίτευγμα, μεγαλειώδης έκθεση χωρίς προηγούμενο, ανεπανάληπτη εμπειρία, φαντασμαγορικό πολυθέαμα. Έτσι χαρακτηρίστηκε από κριτικούς και κοινό η έκθεση Van Gogh Alive The experience στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (7/11-4/3). Γιορτή ζωγραφικής-μουσικής, συμφωνία εικόνων και ήχων, πάντρεμα συναισθημάτων και σκέψεων θα συμπλήρωνα από τη μεριά μου. Αναμφίβολα μία διαφορετική καλλιτεχνική προσέγγιση, σύγχρονη και διαδραστική, ενός παγκοσμίως καταξιωμένου ζωγράφου.
Η έκθεση ξεκινά με λεπτομερές πληροφοριακό υλικό για τη ζωή του Van Gogh και την καλλιτεχνική δημιουργία του, η οποία διαιρείται σε 5 περιόδους (Ολλανδία, Παρίσι, Άρλ, σανατόριο Saint-Remy Auvers-sur-Oise). Σε περίοπτη θέση αναπαρίσταται το ασκητικό δωμάτιο του καλλιτέχνη στην Άρλ.
Μία μεταλλική σκάλα οδηγεί σε ένα σκοτεινό χαμηλότερο επίπεδο όπου το πολυθέαμα αρχίζει: πίνακες, σκίτσα και σκέψεις του Van Gogh ζωντανεύουν γύρω σου σε γιγάντιες οθόνες που μεγεθύνουν την νευρική πινελιά του, ξεγυμνώνουν τον ψυχισμό του, επικοινωνούν σκέψεις του για την αγάπη, τη φιλία και βέβαια τη ζωγραφική που αποτελεί ανάγκη ζωής και σκοπό ύπαρξης. Η ένταση, διάχυτη, εντείνεται από το σκοτάδι και τους ήχους της κλασικής μουσικής. Έτσι, οι εικόνες τεράστιες γεμίζουν τον χώρο και η μουσική υποβλητική καταγράφει την εσωτερική αγωνία του καλλιτέχνη ενώ ο Van Gogh σε κοιτά κατάματα μέσα από τις αυτοπροσωπογραφίες του. Ο έναστρος ουρανός λαμπυρίζει, το κίτρινο-αγαπημένο του χρώμα-πάλλεται και ξαφνικά ένας πυροβολισμός-άραγε αυτός του τέλους;-κάνει τα κοράκια να πετάξουν μακριά από το σιτοχώραφο, τον τελευταίο πίνακα που ζωγράφισε (1890).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έκθεση με επιτυχία προβάλλει τη διττή καλλιτεχνική φύση του Van Gogh: τον αυτοδίδακτο ζωγράφο που στα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του δημιούργησε πάνω από 2.000 έργα (930 πίνακες και 1100 σχέδια και σκίτσα) πουλώντας μόνο ένα (Κόκκινο αμπέλι), καθώς και τον έξοχο επιστολογράφο ο οποίος αλληλογραφούσε τακτικά με άλλους ζωγράφους και κυρίως με τον αδελφό του (819 επιστολές) καταγράφοντας πολύ εκφραστικά τις καλλιτεχνικές, πνευματικές και ψυχικές του ανησυχίες (Κάνω πάντα αυτό που δεν μπορώ ακόμα να κάνω για να μάθω πώς να το κάνω).
Η μαθήτρια του Γ1 Γεωργίου Υβόννη, τα Χριστούγεννα, είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί την έκθεση και γράφει σχετικά:''Ήταν μια εμπειρία αξέχαστη και αρκετά ενδιαφέρουσα.Η έκθεση ήταν σε δύο επίπεδα. Στην αρχή αντικρίζεις σημαντικούς πίνακές του Van Gogh, όπως η Έναστρη Νύχτα. Κάθε πίνακας έχει πίσω του μία ιστορία, συνήθως θλιβερή. Κατεβαίνοντας στο άλλο επίπεδο εμφανίζονται παντού σε γιγάντιες οθόνες πίνακές του καθώς και κάποια πολύ σοφά και βαθυστόχαστα λόγια που είχε πει. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι τα έργα του είχαν γίνει τεράστιες εικόνες που προβάλλονταν παντού στο χώρο. Όλα αυτά που διάβασα και είδα με γέμισαν σκέψεις...Ένα όμως είναι που ξεχώρισα:
Το ακόλουθο βίντεο της έκθεσης παρουσιάζει τον Van Gogh έτσι όπως δεν τον ξέρουμε:
Μία μεταλλική σκάλα οδηγεί σε ένα σκοτεινό χαμηλότερο επίπεδο όπου το πολυθέαμα αρχίζει: πίνακες, σκίτσα και σκέψεις του Van Gogh ζωντανεύουν γύρω σου σε γιγάντιες οθόνες που μεγεθύνουν την νευρική πινελιά του, ξεγυμνώνουν τον ψυχισμό του, επικοινωνούν σκέψεις του για την αγάπη, τη φιλία και βέβαια τη ζωγραφική που αποτελεί ανάγκη ζωής και σκοπό ύπαρξης. Η ένταση, διάχυτη, εντείνεται από το σκοτάδι και τους ήχους της κλασικής μουσικής. Έτσι, οι εικόνες τεράστιες γεμίζουν τον χώρο και η μουσική υποβλητική καταγράφει την εσωτερική αγωνία του καλλιτέχνη ενώ ο Van Gogh σε κοιτά κατάματα μέσα από τις αυτοπροσωπογραφίες του. Ο έναστρος ουρανός λαμπυρίζει, το κίτρινο-αγαπημένο του χρώμα-πάλλεται και ξαφνικά ένας πυροβολισμός-άραγε αυτός του τέλους;-κάνει τα κοράκια να πετάξουν μακριά από το σιτοχώραφο, τον τελευταίο πίνακα που ζωγράφισε (1890).
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έκθεση με επιτυχία προβάλλει τη διττή καλλιτεχνική φύση του Van Gogh: τον αυτοδίδακτο ζωγράφο που στα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του δημιούργησε πάνω από 2.000 έργα (930 πίνακες και 1100 σχέδια και σκίτσα) πουλώντας μόνο ένα (Κόκκινο αμπέλι), καθώς και τον έξοχο επιστολογράφο ο οποίος αλληλογραφούσε τακτικά με άλλους ζωγράφους και κυρίως με τον αδελφό του (819 επιστολές) καταγράφοντας πολύ εκφραστικά τις καλλιτεχνικές, πνευματικές και ψυχικές του ανησυχίες (Κάνω πάντα αυτό που δεν μπορώ ακόμα να κάνω για να μάθω πώς να το κάνω).
Η μαθήτρια του Γ1 Γεωργίου Υβόννη, τα Χριστούγεννα, είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί την έκθεση και γράφει σχετικά:''Ήταν μια εμπειρία αξέχαστη και αρκετά ενδιαφέρουσα.Η έκθεση ήταν σε δύο επίπεδα. Στην αρχή αντικρίζεις σημαντικούς πίνακές του Van Gogh, όπως η Έναστρη Νύχτα. Κάθε πίνακας έχει πίσω του μία ιστορία, συνήθως θλιβερή. Κατεβαίνοντας στο άλλο επίπεδο εμφανίζονται παντού σε γιγάντιες οθόνες πίνακές του καθώς και κάποια πολύ σοφά και βαθυστόχαστα λόγια που είχε πει. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι τα έργα του είχαν γίνει τεράστιες εικόνες που προβάλλονταν παντού στο χώρο. Όλα αυτά που διάβασα και είδα με γέμισαν σκέψεις...Ένα όμως είναι που ξεχώρισα:
Το ακόλουθο βίντεο της έκθεσης παρουσιάζει τον Van Gogh έτσι όπως δεν τον ξέρουμε:
Σμαράγδη Γαλημιτάκη
