Στο σχολείο μας, την Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015, γιορτάσαμε την Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού. Και
μπορεί να μη γιορτάσαμε την ημέρα στην ακριβή της ημερομηνία ( 5 Οκτωβρίου)
αλλά περάσαμε καλά, διαδώσαμε το σκοπό της ημέρας και γιορτάσαμε την
ομαδικότητα .
Στο σχολείο φτάσαμε κανονικά, κάναμε την καθημερινή μας προσευχή, πήραμε
παρουσίες και μετά αρχίσαμε τις δραστηριότητες. Οι αγώνες αφορούσαν το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλεϊ και το χάντμπολ. Οι ομάδες διαμορφώθηκαν από τους καθηγητές φυσικής αγωγής,
κ. Μανουσογιαννάκη και κ. Μπασιά, και ήταν ανάμεικτες, πρωτάκια, δευτεράκια και
τριτάκια μαζί. Οι καθηγητές δικαιολογήθηκαν λέγοντας η εμπειρία και οι ικανότητες των παικτών δεν θα ήταν ισάξιες, αν παίζαμε ανά τμήμα, αλλά έχω
μια υποψία ότι οι αρμόδιοι σκέφτηκαν ότι αν παίζαμε ανά τμήμα θα παθιαζόμασταν περισσότερο από ό,τι έπρεπε
και δεν θα είχαμε ποτέ το αίσθημα
της ομαδικότητας που έπρεπε, όποτε τελικά καλά κάνανε.
Παρόλο που η μέρα ήταν αφιερωμένη στον αθλητισμό δεν είχαμε
να διαλέξουμε μόνο ανάμεσα σε αθλήματα. Μπορούσαμε να δούμε ολιγόλεπτα βίντεο
για τα παραολυμπιακά αγωνίσματα που επέλεξε η κ. Λυμπέρη ή να παρακολουθήσουμε την
τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Αθήνα με αναφορές στην
αρχαία ελληνική τέχνη από την κ. Μπαχαροπούλου. Επίσης οι πιο δραστήριοι μπορούσαν να συμμετέχουν στο κυνήγι θησαυρού με
γρίφους από εκκλησιαστικά κείμενα σχετικά με τις αξίες του αθλητισμού που
επιμελήθηκε ο κ. Μέμος. Άλλοι πάλι
επέλεξαν απλώς να τριγυρνάνε ανέμελοι
στο προαύλιο ως φίλαθλοι παρατηρητές, όπως έκανα εγώ αλλά φυσικά από δημοσιογραφικό
ενδιαφέρον και μόνο.
Εκτός, όμως, του ότι τιμήσαμε τον αθλητισμό, τιμήσαμε και την κρητική παράδοση καθώς μαθητές και καθηγητές, προτού
κάνουμε οτιδήποτε άλλο, για ζέσταμα χορέψαμε έναν παραδοσιακό χορό στο προαύλιο (στην αντίληψή
μου, πάντως, έπεσαν και δυο μαθητές που χόρευαν ταγκό στις κερκίδες!).
Αυτές ήταν οι εντυπώσεις μου, αλλά ως σοβαρή ρεπόρτερ έπρεπε να καταγράψω
και τις γνώμες των γύρω μου. Οι πρωταγωνιστές της ημέρας, οι μαθητές, δήλωσαν ότι πέρασαν
καλά, αφού κι αυτοί που δεν αθλήθηκαν, χόρεψαν και διασκέδασαν, ενώ ένας μαθητής
της Α΄ απόρησε ΄΄Είναι απίστευτο πώς περνάμε τόσο καλά στο σχολείο!’’
Οι καθηγητές-καθηγήτριες πάλι του σχολείου, σε γενικές
γραμμές, δήλωσαν πολύ ικανοποιημένοι από
το αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικά η φιλόλογος κ. Πιπεράκη ενθουσιασμένη επισήμανε ότι τέτοιες μέρες θα έπρεπε να υπάρχουν συνέχεια
στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, σαν εκδρομές εντός σχολείο ενώ η κυρία των καλλιτεχνικών, κ.
Μπαχαροπούλου, θεώρησε ότι ήταν από τις πιο δημιουργικές μέρες του σχολείου. Σύμφωνα
με τον Κ. Μέμο η μέρα ήταν πολύ σημαντική ΄΄κυρίως για τα παιδιά γιατί υπάρχει μια αίσθηση
ελευθερίας και ομαδικότητας. Επίσης και οι καθηγητές έχουν μια ελευθερία
στον τρόπο επικοινωνίας με τα παιδιά γιατί
, αντί να κάθονται απέναντι τους και να υπαγορεύουν, μπορούν να ανταλλάξουν απόψεις
και σκέψεις΄΄. ΄΄Αυτή η δράση δοκιμάστηκε πέρσι
και θα έπρεπε να γίνεται κάθε χρόνο ΄΄ επισήμανε.
Για το τέλος κράτησα το σχόλιο της γυμνάστριας κ. Μανουσογιαννάκη που
κατακουρασμένη δήλωσε :"Μου άρεσε γιατί είδα πλήρη συμμετοχή από όλα τα παιδιά σε όλα τα αθλήματα
με μεγάλη χαρά, ήταν ωραίο που ξεφύγαμε από τα καθημερινά δεδομένα και αυτός ήταν, εξάλλου, ο σκοπός μας", κάτι που βέβαια μας βρίσκει
όλους σύμφωνους.
Φιλένια Πατεράκη, μαθήτρια του Γ3
Από τη σύνταξη ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ στην εκκολαπτόμενη ρεπόρτερ για την πηγαιότητα και επαγγελατικότητα του άρθου της! Φιλένια, μπράβο σου!